#فرزند_پاییز

تیری فرو رفته درون ِ استخوانم 

هرگز نگفتم با کسی راز ِ نهانم

اما نفهمیدم چرا تنها و بی کس

این گونه افتادم جدا از بستگانم

دنیا شده کنکوری از وابستگی ها

هرروز وشب دائم به زیر امتحانم

اشکم چنان خشکیده از جور زمانه

خشکیده چون زاینده رودِاصفهانم

با قلب بیمارم ندانستم چه گویم

بند آمده از روز اول این زبانم

اشعارم احساس دلم را گفته اما

بی قافیه مانده تمام واژه گانم

پستی بلندی های دنیا را چشیدم

اما نگفتم که چنینم یا چنانم

فرزندِ پاییزم پر از بغض نهفته

من یادگار ِ اولین ماه ِ خزانم

#یوسف_محقق (مهراب)

@yosefmohaghegh